Evet evet, haftasonlarından nefret etmek.Hani herkesin iple çektiği şu güzide zaman diliminden söz ediyorum. Bütün haftanın yorgunluğunun atıldığı, doya doya gezilen, tozulan, eş, dost, aile ile vakit geçirilen, sabırsızlıkla beklenen o iki gün evet.
Herkes büyümeden önce ben de severdim o iki günü, terapikti, gevşekti, aynı zamanda eğlenceliydi...
Sonra tahsil hayatlarımız bitti.Kocaman adamlar, kocaman kadınlar olduk, büyük işlerin büyük koşuşturmacalarına daldık, daha doğrusu daldınız, bu bir biz hikayesi değil artık.Büyüdünüz, hem de rapunzelin saçları gibi öyle koca kulelerden uzayacak kadar akıllara zarar büyüdünüz. Önemliydi tabi zaman çok.Hele haftasonları!
Bütün oyun arkadaşları büyümüş biri olarak artık haftasonlarından nefret ediyorum tutanaklara geçsin lütfen! Oyunun ortasında topunu alıp eve dönen bütün badilerime selam olsun.Hiç bir haftasonunu sevgilisi, eşi ya da çocuğu olmadan geçiremeyen herkese, daha doğrusu 'hiç bir haftasonunu büyüyememiş eski dostlarıyla geçirmeyen mutlu insancıklar'la dolu şehre sevgiler selamlar...
Bu mühim iki günde kendimi sanatsal aktivitelere adasam, hala kırlarda zıplasam da içimde benim de büyüyen bir yerler olsa gerek diyorum kendime, beni haftasonlarından nefret ettiren, kırılgan bir yalnızlık yerleştiren gözlerimin orta yerine.Ya da haftanın en değerli zamanına saklanmıyor olduğunu bilmenin verdiği sessiz küsüş.
Evet farkındayım çok içli köfteyim bugünlerde...Mazur görün serzenişlerimi, küçüklüğüme verin a dostlar...
Herkese sevdikleriyle mutlu haftasonları ve sıcak kahveler diliyorum yetişemeyenler diyarından…
1 yorum:
bır sendrom alt tarafı ve kucucuk bır paylasım asıl kısmın ama neden ben okurken yuzumde gulumseyen ve "yaaa..evet evet kil olmaya basladim ben de bu ara su haftasonlarina ben de bir gicigim"der bir ifade halinde buldum kendimi ..cevap iki kelime :yazi guzel ;)
Yorum Gönder